Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych przyjmuje do publikacji artykuły naukowe i glosy dotyczące polskiego i zagranicznego prawa karnego materialnego, procesowego i wykonawczego oraz kryminologii, a także teorii i filozofii prawa karnego oraz prace interdyscyplinarne z pogranicza prawa karnego i nauk humanistycznych i społecznych. W wypadkach uzasadnionych tematyką utworu publikujemy także opracowania w języku angielskim.

Prosimy o przygotowanie tekstu zgodnie ze wskazówkami edytorskimi oraz dokładne wypełnienie formularza autorskiego, który jest podstawą oceny utworu w pierwszym etapie kwalifikowania go do publikacji. Kompletność przesłanych materiałów znacząco przyspieszy prace na poszczególnych etapach procesu wydawniczego. Przed publikacją autorzy podpisują umowę o przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu.

Warunki publikacji

  1. Tekst powinien wnosić twórczy wkład w rozwój danej dyscypliny wiedzy. Warunkiem publikacji jest pozytywna rekomendacja recenzenta, według kryteriów opisanych na naszej stronie.
  2. Objętość tekstu nie może przekraczać 60 000 znaków (łącznie z przypisami i spacjami), i nie może być mniejsza niż 20 000 znaków. W wyjątkowych wypadkach, uzasadnionych tematyką utworu, redakcja może wyrazić zgodę na publikację dłuższego opracowania.
  3. Tekst powinien zostać przygotowany w standardowym edytorze tekstu i zapisany w formacie doc lub docx.
  4. Materiały prosimy przesyłać na adres redaktora prowadzącego: witold.zontek@uj.edu.pl
  5. Do maila należy załączyć plik z utworem i w osobnym pliku bibliografię, oraz wypełniony formularz autorski, w tym tytuł i streszczenie w języku polskim i angielskim. Prosimy nazwać pliki bez stosowania polskich znaków wg schematu: NazwiskoAutora_tekst, NazwiskoAutora_formularz, NazwiskoAutora_bibliografia.
  6. W wypadku opracowań współautorskich prosimy o przesłanie danych kontaktowych wszystkich współautorów wraz z procentowym określeniem wkładu poszczególnych osób w powstanie utworu. 

Wskazówki edytorskie

  1. Czcionka: Times New Roman, rozmiar 12 dla tekstu głównego i 10 dla przypisów; marginesy standardowe: 2,5 cm; interlinia: 1,5 dla tekstu głównego i 1,0 dla przypisów; tekst wyrównany do lewej i prawej krawędzi (justowanie).
  2. Formatowanie tekstu należy ograniczyć do niezbędnego minimum. Prosimy nie stosować wymuszonego justowania tekstu (Shift + Enter), funkcji nagłówków, wymuszania odstępów za pomocą wielokrotnej spacji i tym podobnych.
  3. Tytuł opracowania powinien być maksymalnie zwięzły, nie powinien zawierać określeń redundantnych (np. "analiza zagadnień związanych z..."). W razie konieczności rekomendowane jest stosowanie krótkich podtytułów umieszczonych w nawiasie, precyzujących metody lub tematykę opracowania (np. "analiza krytyczna", "na marginesie wyroku Sądu Najwyższego...", "wybrane zagadnienia"). Każda glosa powinna być opatrzona podtytułem wskazującym na jej tematykę (maksymalnie 4 słowa).
    Tytuły lepsze: Granice obrony koniecznej (analiza prawnoporównawcza); Problemy kary łącznej po nowelizacji z 2015 r.
    Tytuły gorsze (należy zmodyfikować): Analiza porównawcza granic obrony koniecznej (każde opracowanie naukowe jest analizą - tytuł redundantny); Aktualne problemy kary łącznej (kiedy aktualne?)
  4. Pożądane jest stosowanie zwięzłych śródtytułów lub numerowanie poszczególnych części tekstu (1, 2, 3 itd.). Nie należy wyodrębniać zbyt dużej liczby podrozdziałów (maksymalnie dwa).  
  5. Istotne pojęcia można wyróżnić czcionką pogrubioną. Nie należy nadużywać tego sposobu wyróżniania tekstu (np. oznaczać tak całych zdań lub akapitów).
  6. Zwroty obcojęzyczne oraz tytuły cytowanych prac zaznacza się kursywą.
  7. Dłuższe cytaty umieszcza się w osobnym akapicie, stosując wcięcie tekstu z lewej strony na całej wysokości akapitu (tzw. cytat blokowy).
  8. Przypisy umieszcza się na dole strony, korzystając z funkcji automatycznego numerowania. Przypisy powinny mieć co do zasady charakter informacyjny (bibliograficzny). Należy unikać rozbudowanych dygresji bądź zamieszczania w przypisach dłuższych cytatów. 
  9. W tekście głównym stosowane są powszechnie przyjęte skrótowce na oznaczenie aktów prawnych (k.k., k.p.k.). Przy pierwszym powołaniu skrótowca należy w przypisie rozwinąć nazwę ustawy wraz z podaniem aktualnego Dziennika Ustaw (tekstu jednolitego).
  10. Nie stosuje się skrótowców na oznaczenie nazw sądów, instytucji lub organów (np. Sąd Apelacyjny, Najwyższa Izba Kontroli, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego). W przypadku długich nazw powtarzających się ponad 5 razy w całym tekście głównym, można wprowadzić skrótowiec wraz z objaśnieniem, np. Europejski Trybunał Praw Człowieka (dalej: ETPC).
  11. Przypisy należy zredagować wg standardów obowiązujących w Czasopiśmie. Prosimy o dokładne przytaczanie tytułów publikacji, nazwisk redaktorów, numeracji czasopism, sygnatur orzecznictwa oraz publikatorów powoływanych aktów normatywnych.
  12. W razie wątpliwości dotyczących formatowania tekstu można przyjrzeć się publikacjom z ostatnich zeszytów Czasopisma, zamieszczonym w archiwum.

    Pobierz plik tekstowy ze zdefiniowanymi ustawieniami.

Sporządzanie bibliografii i przypisów

Książki

inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł kursywą, miejsce i rok wydania, strona:

O. Górniok, Przestępczość gospodarcza i jej zwalczanie, Warszawa 1994, s. 199.

Dzieła z jednolitym współautorstwem

inicjały imion i nazwisko autorów, tytuł kursywą, miejsce i rok wydania, strona:

W. Wróbel, A. Zoll, Polskie prawo karne. Część ogólna, Kraków 2012, s. 50.

Prace w dziełach zbiorowych

inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł pracy kursywą, „w:” bez nawiasów, tytuł dzieła kursywą, skrót „red.” bez nawiasów, inicjał imienia i nazwisko redaktora/redaktorów, miejsce i rok wydania, strona:

A. Zoll, Kwalifikacja prawna czynu i wina niepoczytalnego sprawcy, w: Okoliczności wyłączające winę. Materiały VI Bielańskiego Kolokwium Karnistycznego, red. J. Majewski, Toruń 2010, s. 10.

Komentarze

inicjał imienia i nazwisko autora, „w:” bez nawiasów, pełny tytuł komentarza kursywą, skrót „red.” bez nawiasów, inicjał imienia i nazwisko redaktora/redaktorów, miejsce i rok wydania, strona:

P. Kardas, w: Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Tom I. Komentarz do art. 1–116 k.k., red. A. Zoll, Warszawa 2007, s. 180.

W wypadku cytowania komentarzy dostępnych w systemach informacji prawnych (LEX, Legalis), zamiast numeru strony można powoływać numery tez wraz ze wskazaniem przepisu, którego dotyczy komentarz (wskazując np. "komentarz do art. 37b k.k., teza 4"). Nie jest dopuszczalne cytowanie komentarzy z systemów informacji prawnej bez wskazania autora komentarza do konkretnego przepisu albo bez wskazania numeru tezy. Prosimy o uważne sprawdzenie autorstwa komentarza w wersji elektronicznej, przytoczenie pełnego tytułu komentarza wraz z nazwiskiem redaktora/redaktorów oraz jego miejsca i daty wydania.

P. Kardas, w: Kodeks karny. Część ogólna. Tom I. Komentarz do art. 1–52 (cz. 1), red. W. Wróbel, A. Zoll, Warszawa 2016, komentarz do art. 18 k.k., teza 5.

System Prawa Karnego

inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł rozdziału, „w:” bez nawiasów, tytuł, podtytuł i tom Systemu, skrót „red.” bez nawiasów, inicjał imienia i nazwisko redaktora, miejsce i rok wydania, strona:

P. Kardas, Sprawstwo i współdziałanie w popełnieniu czynu zabronionego, w: System Prawa Karnego. Tom 3. Nauka o przestępstwie. Zasady odpowiedzialności, red. R. Dębski, Warszawa 2013, s. 971.

Artykuł w czasopiśmie

inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł kursywą, tytuł czasopisma w cudzysłowie (pełna nazwa), rocznik, numer/zeszyt/tom za pomocą skrótu nr/z./t. (proszę zwrócić uwagę na numerację przyjętą w danym czasopiśmie), strona:

O. Górniok, Ochrona obrotu gospodarczego w Kodeksie karnym, „Państwo i Prawo” 1998, z. 9-10, s. 83.

Glosa w czasopiśmie

inicjał imienia i nazwisko autora, określenie orzeczenia, którego dotyczy glosa (miesiąc słownie wg wzoru), tytuł czasopisma w cudzysłowie (zawsze pełna nazwa), rocznik, numer/zeszyt/tom, strona:

A. Wąsek, Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 22 stycznia 1985 r., IV KR 336/84, „Państwo i Prawo” 1986, z. 6, s. 145.

Akty normatywne

dokładny tytuł aktu normatywnego i publikator:

ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza, Dz.U. 1997, nr 28, poz. 152.

Orzecznictwo

rodzaj orzeczenia, nazwa organu, data, sygnatura (bez dopisku „sygn. akt”), nie podajemy publikatora:

postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 2012 r., II KK 193/11.

Materiały legislacyjne

pełny tytuł projektu aktu prawnego, nr druku sejmowego, nr kadencji Sejmu; dodatkowo można podać datę projektu (dzień, miesiąc, rok) oraz adres, pod którym projekt został udostępniony w Internecie (analogicznie do stron internetowych):

projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw z projektami aktów wykonawczych, druk nr 2393, Sejm VII kadencji.

Strony internetowe

jeśli jest to artykuł z czasopisma internetowego lub inny utwór z oznaczonym autorstwem, należy podać pełne dane utworu; należy podać dane jednoznacznie identyfikujące utwór, w tym inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł, nazwa portalu/czasopisma, data publikacji, adres URL w klamrach < >:

M. Małecki, Nowe przestępstwo: brawura na drodze, "Dogmaty Karnisty" z 3 stycznia 2014 r., < https://www.dogmatykarnisty.pl/2014/01/nowe-przestepstwo-brawura-na-drodze/ >.

Zamiast zapłacić za odkurzacz, zważył go jako cebulę i wyszedł ze sklepu, "TVN24.pl" z 19 czerwca 2021 r., < https://tvn24.pl/tvnwarszawa/okolice/wyszkow-zwazyl-odkurzacz-jako-cebule-i-wyszedl-ze-sklepu-5125309 >.

Cytowanie w przypisach

Bez względu na to, czy cytuje się dany utwór pierwszy, czy kolejny raz, należy posłużyć się skrótem tytułu odpowiadającym określonej pozycji w bibliografii (tak aby dało się jednoznacznie przyporządkować dane powołanie z przypisu to jednej pozycji bibliograficznej). Nie stosuje się skrótów ibidem, op. cit. ani analogicznych. W wypadku orzecznictwa i aktów normatywnych należy powołać za każdym razem pełne dane, gdyż danych tych nie zamieszcza się w bibliografii.  

1 P. Kardas, w: Kodeks..., s. 180.
2 Zob. P. Kardas, w: Kodeks..., s. 48.
3 Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 2012 r., II KK 193/11.
4 Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 2012 r., II KK 193/11.
5 Zob. P. Kardas, Sprawstwo..., s. 971.
6 A. Wąsek, Glosa..., s. 145.
7 Zob. P. Kardas, w: Kodeks..., s. 185; P. Kardas, Sprawstwo..., s. 976; A. Wąsek, Glosa..., s. 146.
8 Zob. Zamiast..., < https://tvn24.pl/tvnwarszawa/okolice/wyszkow-zwazyl-odkurzacz-jako-cebule-i-wyszedl-ze-sklepu-5125309 >.
9 M. Małecki, Nowe..., < https://www.dogmatykarnisty.pl/2014/01/nowe-przestepstwo-brawura-na-drodze/ >.

Bibliografia załącznikowa

Do każdego artykułu i glosy należy załączyć - w osobnym pliku - bibliografię cytowanych prac, ułożoną w kolejności alfabetycznej według nazwisk autorów. W razie konieczności wprowadzenia poprawek edytorskich do bibliografii, należy nanieść je w ramach korekty autorskiej, uwzględniając sposób powoływania prac na podstawie zredagowanych przypisów. W przypadku powoływania w przypisie prac kilku autorów dzieła zbiorowego (np. komentarza), w bibliografii należy wyróżnić osobno każdego z autorów. Należy sprawdzić, czy każda pozycja powołana w przypisach w sposób skrótowy może być jednoznacznie przyporządkowana do jednej pozycji bibliograficznej. Nie zamieszcza się w bibliografii orzecznictwa oraz aktów prawnych.

  • Górniok O., Ochrona obrotu gospodarczego w Kodeksie karnym, „Państwo i Prawo” 1998, z. 9-10.
  • Kardas P., w: Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Tom I. Komentarz do art. 1–116 k.k., red. A. Zoll, Warszawa 2007.
  • Kardas P., Sprawstwo i współdziałanie w popełnieniu czynu zabronionego, w: System Prawa Karnego. Tom 3. Nauka o przestępstwie. Zasady odpowiedzialności, red. R. Dębski, Warszawa 2013.
  • Małecki M., Nowe przestępstwo: brawura na drodze, "Dogmaty Karnisty" z 3 stycznia 2014 r., < https://www.dogmatykarnisty.pl/2014/01/nowe-przestepstwo-brawura-na-drodze/ >.
  • Projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw z projektami aktów wykonawczych, druk nr 2393, Sejm VII kadencji.
  • Wąsek A., Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 22 stycznia 1985 r., IV KR 336/84, „Państwo i Prawo” 1986, z. 6.
  • Zamiast zapłacić za odkurzacz, zważył go jako cebulę i wyszedł ze sklepu, "TVN24.pl" z 19 czerwca 2021 r., < https://tvn24.pl/tvnwarszawa/okolice/wyszkow-zwazyl-odkurzacz-jako-cebule-i-wyszedl-ze-sklepu-5125309 >.
  • Zoll A., w: Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Tom I. Komentarz do art. 1–116 k.k., red. A. Zoll, Warszawa 2007.